බොහෝ දෙනා සිය රාජකාරිය හුදෙක් රැකියාවක් ලෙස සලකන යුගයක, තම වෘත්තිය “දේව කාරියක්” සේ සලකා, ජනතාවට සේවය කරන මිනිසුන් අදටත් අප අතර සිටිති. මේ, එවැනි අභිමානවත් කතාවකි. එහි ප්‍රධාන චරිත, බදුල්ල ඩිපෝවට අයත් 30ශ්‍රී 2943 දරණ පැරණි ටාටා බස් රථය සහ එහි රියදුරු ෂෙහාන් රත්නායක මහතා ඇතුළු කාර්ය මණ්ඩලයයි.
වසර ගණනාවක් පුරා, බදුල්ල සිට කන්දේඅරාව හරහා වේවැල්හින්න දක්වා දිවෙන 317/01 දරණ පටු, වංගු සහිත මෙම මාර්ගය, බොහෝ රියදුරන් මගහැර ගිය අභියෝගයක් විය. එහෙත්, මෙම අභියෝගය භාරගනිමින්, එම අමතක කර දමා තිබූ මාර්ගයට යළි පණ දීමට ෂෙහාන් රත්නායක මහතා සහ ඔහුගේ කොන්දොස්තර මහතා ඉදිරිපත් වූයේ, එම ප්‍රදේශයේ ජනතාවගේ දුෂ්කරතාවය මනාව වටහා ගනිමිනි.
මෙම කාර්යයේ ඇති සුවිශේෂීත්වය වන්නේ, ඔවුන් මෙම ගමනේ යෙදෙන්නේ, කිසිදු බල සුක්කානමක් (Power Steering) නොමැති, පැරණි පන්නයේ බස් රථයකින් වීමයි. කන්දේඅරාවේ භයානක වංගු, එවැනි බස් රථයකින් හැසිරවීමට අවශ්‍ය වන ශාරීරික වෙහෙස සහ රියදුරු කුසලතාවය වචනයෙන් විස්තර කළ නොහැකිය. එහෙත්, ෂෙහාන් රත්නායක මහතා, ඇතැම් විට සිය නිවාඩු දින පවා නොතකා, මෙම “යකඩ යෝධයා” සමග පොරබදමින්, කන්දේඅරාවේ ජනතාවගේ දෛනික ගමනාගමන අවශ්‍යතාවය නොපිරිහෙලා ඉටු කරයි.
පාසල් යන දරුවෙකුට, රෝහලට යන රෝගියෙකුට, නගරයට යන වෙළෙන්දෙකුට, 30ශ්‍රී 2943 බස් රථය යනු හුදෙක් ප්‍රවාහන සේවයක් පමණක් නොවේ. එය, ලෝකය සමග ඔවුන්ව සම්බන්ධ කරන, බලාපොරොත්තුවේ සංකේතයකි.
මහජන සේවය පිළිබඳව නිරන්තරයෙන් චෝදනා එල්ල වන සමාජයක, ෂෙහාන් රත්නායක මහතා වැනි, තම සේවය නිහඬව සහ කැපවීමෙන් ඉටු කරන මිනිසුන් සැබෑ වීරයන්ය. බදුල්ල ඩිපෝවේ මෙම වටිනා සම්පත සහ එහි කාර්ය මණ්ඩලය, මුළු රටටම ආදර්ශයකි.
