ප්‍රේමයෙන් වෙළී ගිය සිහින ලෝකයක අතරමං වූ තරුණයෙකුට, යක්කු ගස් නගින මහ රෑ ජාමේ සිය පෙම් කුමරිය සොයා ගොස් අලි අකරතැබ්බයකට මුහුණ පෑමට සිදු වූ අපූරු පුවතක් වේවැල්දෙණිය පැත්තෙන් අපට වාර්තා විය.
මේ කතාවේ අපේ කතා නායකයා, සිය පෙම්වතියගේ රුව සිහිනෙන් දැකීමෙන් ලද ආදර උන්මාදයෙන් යුතුව, මැදියම් රැයේ නින්දෙන් පිබිදී තිබේ. සිහිනයෙන් දුටු ඇගේ දොඩම් පැහැති ගවුමයි, දෙතොල් අතර රැඳි මල් සිනාවයි යළි පියවි ඇසින් දකින්නට ඔහුගේ සිත ඉවසුම් නොදුන් තැන, ඔහු තීරණායක් ගත්තේය. ඒ, මේ මොහොතේම ඇයව දැක ගත යුතු බවය.
කිසිවක් නොසිතූ අපේ වීරයා, බයිසිකලයටත් නොකියා පයින්ම පෙම්වතියගේ ගම බලා පිටත් වූයේය. ගමේ බල්ලන්ගේ කෑ ගසන හඬවල් මධ්‍යයේ, හොරෙන්ම ගෙවත්තට රිංගා ගත් මොහු, පෙම්වතිය සැතපී සිටින කාමරය යැයි සිතූ ජනේලයකට සීරුවෙන් තට්ටු කළේය. ඒ, “ජුලියට්… මම නුඹේ රෝමියෝ” යැයි හීන් හඬින් කොඳුරන ගමන්ය.
නමුත් ජනේලය අසලට පැමිණියේ ජුලියට් නොව, ඇගේ ගිගුරුම් හඬක් වන් පියාය. නිදිමතේම ජනේලය විවර කළ ඔහු, අඳුරේ සිටි රුව දැක “හොරෙක්…! හොරෙක්…! අල්ලපියෝ…! ගස් බැඳපියෝ…!” කියා මුළු ගමම දෙවනත් වෙන්නට කෑ ගැසුවේය. මේ සද්දෙට අවදි වූ අසල්වැසියෝ, කොසු මිටි, පොල්පිති, විලිස්සන පිහි ආදී අතට හසුවූ සියලු ආයුධ රැගෙන සටනට සූදානම් වූහ.
දැන් ඉතින් පැනගන්නට තබා හිතන්නටවත් වෙලාවක් නැති තැන, අපේ රෝමියෝ පණ එපා කියා දුව ගොස් ගෙවත්තේ තිබූ කෙසෙල් ගසකට මුවා වී සැඟවුණේය. නමුත් ඔහුගේ අවාසනාවට, කෙසෙල් ගහේ කඳට වඩා ඔහුගේ සිරුර මහත් වූයෙන්, ගම්වැසියෙකුට ඔහුව අසුවිය. වටකරගත් ගම්මු, ප්‍රශ්න කිරීමකින් තොරවම ඔහුට හොඳ හැටියේ “ආගන්තුක සත්කාර” පිරිනැමූහ.
මේ “ගුටි බැට පූජාව” තවදුරටත් ඉවසාගත නොහැකි තැන, “අනේ ගහන්න එපා! මම හොරෙක් නෙවෙයි! ” යැයි කියමින් ඔහු සිය ආදර කතාව හෙළි කළේය. සිහිනෙන් පෙම්වතිය දුටු නිසා මෙසේ පැමිණි බව පැවසූ විට, ගම්මුන්ගේ කේන්තිය සිනහවට හැරුණි.
කෙසේ වෙතත්, අවසානයේ ගම්මු ඔහුව අල්ලා පොලිසියට භාර දුන්හ. එහිදී, එක් පොලිස් නිලධාරියෙකු සිනහවක් සඟවා ගනිමින් ඔහුට මෙසේ අවවාද කළ බව පැවසේ: “මල්ලී, ආදරේ කරන්න වයස ප්‍රශ්නයක් නෑ තමයි. ඒත් අවේලාවේ ආදරේ කරන්න ගියාම ඔහොම තමයි. සමහරවිට ජීවිතේ වුණත් නැති වෙන්න පුළුවන්, පරිස්සමින්.”
