1971 වසර, ශ්‍රී ලංකා ඉතිහාසයේ ලේ වැකුණු, අඳුරු පරිච්ඡේදයකි. දකුණේ තරුණ නැගිටීමක් වූ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ (ජවිපෙ) පළමු කැරැල්ලත්, එය මර්දනය කිරීමට රාජ්‍ය ආරක්ෂක අංශ යෙදූ දැඩි ක්‍රියාමාර්ගත් නිසා, රටම භීතියෙන් වෙළී තිබුණි. මෙම දේශපාලන ගිනිදැල් මැද, කිසිදු වරදක් නොකළ, අහිංසක ජීවිත දහස් ගණනක් බිලි විය. ඒ අතරින්, කතරගම රූ රැජිණ වූ ප්‍රේමවතී මනම්පේරිගේ කතාව, රාජ්‍ය භීෂණයේ කෲරත්වය සහ නිර්දෝෂීත්වයේ ඛේදවාචකය පිළිබඳව අදටත් අපට මතක් කර දෙන, නොමැකෙන සංකේතයක් බවට පත්ව ඇත.
කවුද මේ ප්‍රේමවතී?
1949 දී උපත ලද ප්‍රේමවතී මනම්පේරි, ඝාතනයට ලක්වන විට 22 හැවිරිදි වියේ පසුවූ, කතරගම ප්‍රදේශයේ තරුණියකි. ඇය, සිය රූමත් බව නිසා, 1970 වසරේදී කතරගම ප්‍රදේශයේ පැවති අවුරුදු උත්සවයකදී “අවුරුදු කුමරිය” ලෙස කිරුළු පැළඳ, ප්‍රදේශයේ ජනප්‍රියත්වයට පත්ව සිටියාය. ඇය දේශපාලනයට හෝ කැරලිකාරී ක්‍රියාවලට කිසිදු සම්බන්ධයක් නොතිබූ, සාමාන්‍ය තරුණියක වූවාය.
භීෂණයේ රාත්‍රිය සහ අමානුෂික ඝාතනය
1971 අප්‍රේල් 16 වන දින, හදිසි නීතිය යටතේ ක්‍රියාත්මක වූ යුද හමුදා සෙබළුන් පිරිසක්, ඇය ජවිපෙ කැරලිකාරියක යන අභූත චෝදනාවක් මත, ඇගේ නිවසට පැමිණ ඇයව අත්අඩංගුවට ගත්හ. ඇයව කතරගම වන්දනාකරුවන්ගේ තානායමක පිහිටුවා තිබූ හමුදා කඳවුරක් වෙත රැගෙන යන ලදී.
එදින රාත්‍රිය පුරා, ඇය හමුදා නිලධාරීන් කිහිප දෙනෙකු අතින් දරුණු ලෙස වධහිංසාවට සහ ලිංගික අතවරයට ලක් වූ බව පසුකාලීන සამართල ක්‍රියාදාමයේදී හෙළි විය.
පසුදා, එනම් අප්‍රේල් 17 වන දින උදෑසන, පෙර දින රාත්‍රියේ වධහිංසාවෙන් අසාධ්‍ය තත්ත්වයේ සිටි ප්‍රේමවතීට, ඇගේ ඇඳුම් සම්පූර්ණයෙන්ම ඉවත් කරන ලෙස අණ කරන ලදී. ඉන්පසුව, නිරුවතින්ම, ඇයව කතරගම නගරය හරහා, හමුදා සෙබළුන්ගේ තුවක්කු බයිනෙත්තු ප්‍රහාර මධ්‍යයේ, කිලෝමීටර භාගයක් පමණ දුරක් ඇවිදීමට සලස්වන ලදී. අවසානයේදී, ඇයව වෙඩි තබා ඝාතනය කරන ලදී. වෙඩි වැදුණු පසුවත්, ඇය මිය නොගොස්, “මට වතුර ටිකක් දෙන්න” යැයි ඉල්ලා සිටි බවත්, එහිදී නැවත වෙඩි තබා ඇයව මරා දැමූ බවත්, පසුකාලීනව සාක්ෂි මගින් තහවුරු විය.
යුක්තිය සොයාගැනීම
ප්‍රේමවතී මනම්පේරිගේ ඝාතනය, එම යුගයේ සිදු වූ දහස් ගණනක් ඝාතන අතරින්, අධිකරණය ඉදිරියේ යුක්තිය ඉටු වූ සුවිශේෂී අවස්ථාවක් විය. මෙම අපරාධයේ ප්‍රසිද්ධ ස්වභාවය සහ සාක්ෂිකරුවන්ගේ ධෛර්යය නිසා, රජයට ඒ පිළිබඳව පරීක්ෂණයක් පැවැත්වීමට බල කෙරුනි.
මහේස්ත්‍රාත් පරීක්ෂණයෙන් අනතුරුව, ලුතිනන් ඇල්ෆ්‍රඩ් විජේසූරිය සහ සැරයන් අමරදාස රත්නායක යන හමුදා නිලධාරීන් දෙදෙනා, ප්‍රේමවතී මනම්පේරි ඝාතනය කිරීමේ චෝදනාවට වරදකරුවන් විය. 1973 දී, ගාල්ල මහාධිකරණයේදී, ජූරි සභාවක් මගින් ඔවුන් වරදකරුවන් බවට තීන්දු කළ අතර, ඔවුන්ට වසර 16ක බරපතල වැඩ සහිත සිර දඬුවමක් නියම කරන ලදී. එකල, රාජ්‍ය නිලධාරීන්, ඔවුන් විසින් සිදු කළ අපරාධයකට අධිකරණයෙන් දඬුවම් ලැබූ ඉතා දුර්ලභ අවස්ථාවක් ලෙස මෙය ඉතිහාසයට එක් විය. (කෙසේ වෙතත්, පසුකාලීනව ජනාධිපති සමාවක් යටතේ ඔවුන් නිදහස් වූ බවට වාර්තා වේ.)
නොමැකෙන මතකය
ප්‍රේමවතී මනම්පේරිගේ කතාව, හුදෙක් ඛේදජනක මරණයක් පමණක් නොවේ. එය, දේශපාලන උන්මාදයක් හමුවේ, රාජ්‍ය බලය අයුක්ති සහගත ලෙස භාවිත කළ විට, නිර්දෝෂ මිනිසුන්ට මුහුණ දීමට සිදු වන බිහිසුණු ඉරණම පිළිබඳව ඉතිහාසයේ ලියැවුණු වේදනාකාරී සාක්ෂියකි. ඇය, 71 කැරැල්ලේදී අහිමි වූ සියලු නිර්දෝෂ ජීවිතවල සංකේතය ලෙස, අදටත් අපගේ මතකයේ ජීවත් වන්නීය.
